ความเบื่อโลก

ที่มาโดย พระชุมพล พลปญฺโญ ๓๐ พฤศจิกายน ๒๕๓๖


ผมเห็นว่าบทความนี้น่าสนใจเลยอยากให้ทุกท่านได้อ่านครับ เห็นอยู่บ่อยครั้งที่คนเสียใจ ผิดหวังกับเรื่องต่างๆมากๆก็คิดสั้นหรือเป็นทุกข์ทั้งที่ความเป็นจริงแล้วมันเป็นเรื่องธรรมดาว่ามีสุขก็ต้องมีทุกข์คู่กันไป หวังว่าบทความนี้จะช่วยให้คนที่กำลังทุกข์ใจได้บ้างนะครับ

อาการเบื่อโลกที่เกิดขึ้น
เพราะเคยถูกสิ่งแวดล้อมหลายๆ อย่าง
หลอกให้หวังจากโลกมากเกินไป
สื่อต่างๆ ทั้งทางโทรทัศน์ วิทยุ และหนังสือ
ได้มากล่อมให้เราหลงเชื่อว่า...
โลกนี้ช่างสวยสดงดงามนัก
สื่อเหล่านี้ ได้สร้างจินตนาการให้เราสร้างโลกแห่งความฝันให้เรา
โลกแห่งความฝันของทุกคนมักจะสวยหรูเสมอ
แต่ต้องขอโทษด้วยที่จะต้องบอกว่า...
โลกแห่งความจริงมันผิดกันจากหน้ามือเป็นหลังมือ
ฉะนั้น ถ้าหากใครถูกหลอกให้ชื่นชมยินดีหลงระเริง
กับโลกแห่งความฝันมากเท่าไหร่
จะต้องเดือดร้อนมากขึ้นเท่านั้น
เมื่อความเป็นจริงหรือสัจธรรมที่ไม่เคยปราณีต่อคนโง่เขลา
ได้ปรากฏตัวแสดงความเป็นจริงของมันออกมา
ความจริงโลกมันก็เป็นธรรมดาของมันอย่างนั้นนั่นแหละ



โลกนี้มันมีทั้งด้านเจริญ ด้านเสื่อม
ด้านขึ้น ด้านลง
ด้านบวก ด้านลบ
มันเป็นคู่ของมันอย่างนั้น
คู่ที่ประกอบมาจาก ๒ ข้างที่ต่างกัน



ถ้าเราไปยินดีในข้างเจริญ
เราจะต้องเป็นทุกข์เดือดร้อนกับข้างเสื่อม
ถ้าเราไปยินดีในข้างขึ้น
เราจะต้องเป็นทุกข์เดือดร้อนกับข้างลง
ถ้าเราไปยินดีในข้างบวก
เราจะต้องเป็นทุกข์เดือดร้อนกับข้างลบ

บอกแล้วว่า ดีใจก็เพื่อเสียใจ
ลิงโลดก็เพื่อเศร้าสร้อย
ตื่นเต้นก็เพื่อเหงาหงอย
สมหวังก็เพื่อผิดหวัง
ยินดีก็เพื่อยินร้าย
เฟื่องฟูก็เพื่อตกดิ่ง
โด่งดังก็เพื่ออับแสง



บุคคลที่มีสุขภาพจิตดีที่สุด ก็คือ...
บุคคลที่ไม่ยินดียินร้ายไปตามโลกนั่นเอง

ความจริงโลกมันก็เป็นธรรมดาของมันอย่างนั้น
ที่ต้องมีด้านบวกและด้านลบ แต่เราไปบ้ากับมันเอง
สิ่งที่ธรรมดามันก็เลยกลายเป็นสิ่งที่ไม่ธรรมดา
สิ่งที่ธรรมดามันก็เลยมาทำให้เราเป็นทุกข์
ที่เราเป็นทุกข์เพราะเราไม่เข้าใจสภาพความเป็นจริงของมัน
ถ้าหากเราเข้าใจสภาพความเป็นจริงของมัน
แล้วปล่อยวางเสีย มันก็หมดเรื่อง
ก็โลกมันก็เป็นของมันอย่างนั้นมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว
ไปทุกข์กับมันทำไม
มันขึ้นของมันอย่างนั้น
มันลงของมันอย่างนั้น
มันเจริญของมันอย่างนั้น
แล้วมันก็เสื่อมของมันอย่างนั้น
ที่เราเป็นทุกข์เพราะเราไปยึดมั่นถือมั่นมันเอง



ฉะนั้น การแก้ความทุกข์นั้นแก้ที่ไหนก็ไม่สำเร็จ
ต้องมาแก้ที่ใจเราเอง
ถอนความยึดมั่นอะไรในโลกเสีย
ถอนความหวังอะไรในโลกเสีย
อย่าหวังอะไรจากโลก
อย่าหวังอะไรแม้แต่หมูในอวย



ขอให้พยายามสร้างกุศลบารมี
สร้างความดี ทาน ศีล ภาวนา ไปเรื่อยๆ เถิด
แล้วทุกสิ่งทุกอย่างจะจัดตัวของมันไปในทางที่ดีเอง
จงให้อาหารแก่จิตให้มากๆ
อาหารกายเราก็ได้หามาให้ทุกวันอยู่แล้ว
แต่อาหารใจเรายังขาดอยู่
อาหารใจก็คือ ทาน ศีล ภาวนา นั่นเอง
เธอจะไม่สามารถพ้นทุกข์ได้ถ้าขาดมัน